İğrenç dikenleri olmayan bol miktarda tatlı-ekşi meyveler üreten, geniş büyüyen bir bitki arıyorsanız, o zaman bir dut ağacı tam size göre. Türüne bağlı olarak, yaban hayatı ve insanlar tarafından değer verilen, 1,5 inç uzunluğa kadar meyveler, ilkbahardan yaza kadar ağacı kaplar. Olgun bir ağaç, ailenize ve arkadaşlarınızla paylaşmanıza yetecek kadar meyve üretir.
Büyüyen Dut Ağaçları
Diğer birçok meyve ağacı türünden farklı olarak dut ağaçlarının gelişmesi için çok fazla uğraşmaya gerek yoktur. Bir kez manzaraya yerleştiklerinde onları neredeyse unutabilirsiniz ve hızla olgun boyutlarına ulaşırlar. Yumuşak meyvelerin mor bir karmaşa oluşturabileceğini unutmayın, bu nedenle ağacı yürüyüş yollarından uzağa ve gözlerden uzak bir yere yerleştirin.
Peyzaj Konumu ve Kullanımı
En iyi büyüme ve performans için meyve ağacını tam güneş veya kısmi gölge alan bir yere dikin. Kalıcı bir yer seçerken ağacın olgun yüksekliğini ve genişliğini göz önünde bulundurun ve hem genişlik hem de yükseklik olarak yayılması için yer bırakın.
Ağacın büyüklüğü nedeniyle dutlar harika gölge ağaçları oluşturur. Aynı zamanda yerli ve yaban hayatı bahçelerinde de iyi çalışırlar ve ağacın rüzgara karşı iyi bir direnci vardır, bu da onu kullanışlı bir rüzgar kesici yapar.
Toprak
Dut ağaçları, iyi drenaj sağladıkları sürece çok çeşitli toprak türlerini tolere eder. Besin maddesi bulunmayan kumlu topraklarda bile iyi yetişirler. Ancak toprağınız çok kumluysa ve nemi tutmuyorsa, kök sistemi kendini kurarken nemin korunmasına yardımcı olmak için ekim alanını kompostla değiştirebilirsiniz.
Nem İhtiyacı
Yeni dikilen dut ağaçları, dikimden sonra yaklaşık altı ila sekiz hafta boyunca haftalık su uygulamalarına ihtiyaç duyarken, ağacın kök sistemi kendini kurar. Ağaç bir kez kurulduktan sonra kuraklık koşullarına dayanıklıdır ve aylık su uygulamaları yeterlidir.
Besinler
Dut ağacının sağlıklı büyümesi için gübre uygulamasına gerek yoktur. Bununla birlikte, 10-10-10 gibi genel amaçlı bir karışımın yıllık olarak uygulanması, özellikle ağaç hasar görmüşse veya büyümede duraklama yaşıyor gibi görünüyorsa, ağaca gerekli desteği verecektir. Ürünü, miktarlara ilişkin etiket talimatlarını takip ederek gölgelik altına yayın ve gübreyi ağacın gövdesine çarpmayın. Gübreyi uyguladıktan sonra toprağa sulayın.
Dut Ağacı Bakımı
Olgun dutlar, kurulduktan ve olgunlaştıktan sonra çok az bakım gerektiren az bakım gerektiren ağaçlardır ve tercih edilen koşullarda büyüdüğünde çok az sorunla karşılaşırlar. Temel olarak dikip unutabilecekleri bir ağaç isteyen tembel bahçıvanlar için harika seçimlerdir.
Dutları Budama
Dutu büyük bir çalı olarak yetiştirmiyorsanız, güçlü bir yapı oluşturmak için budamanın büyük kısmı ağaç gençken yapılır. Tek bir ana gövde oluşturmak için fazladan dalları budayın. Gölgelik için güçlü bir yapı oluşturmak için dalları kesin ve beş ila yedi ana dalın açık ve kesişmeyen olmasını sağlayın. Dutu budamak için en iyi zaman ağacın yaprak döken olduğu zamandır.
Dut olgunlaştığında nadiren budama gerektirir ve kesiklerin iyileşmesi yavaş olur. Bununla birlikte, bahçıvanlar ağacın boyutunu kontrol etmek için seçmeli budama yapabilirler, ancak hiçbir zaman ağacın gölgesinin üçte birinden fazlasını budamayın, aksi takdirde iyileşmeyebilir. Yıl boyunca istediğiniz zaman ölü veya kesişen dalları kesin. Budanmış dallar, bazı insanlarda alerjik reaksiyona neden olan sütlü bir özsu salgılar, bu nedenle cildinizi korumak için eldiven ve uzun kollu bir gömlek giyin.
Dut Zararlıları ve Hastalıkları
Zararlılar veya hastalıklar dut ağaçlarını nadiren rahatsız eder. Ağaç, suyu tutan ve drenajı iyi olmayan bir yere dikilirse kök çürüklüğü gelişebilir. Bu nedenle ağacın drenajı olan toprağa dikilmesi önemlidir.
Beyazsinekler sorun yaratabilir ancak nadiren kontrol gerektirirler ve bu da ağacın büyüklüğü nedeniyle zordur. Haşere istilası yoğunsa güçlü bir su akışıyla onları ağaçtan uzaklaştırarak kontrol altına alın.
Dut Çeşitleri
ABD'de yetiştirilen üç tür dut ağacı vardır. Her birinin benzer büyüme gereksinimleri ve alışkanlıkları vardır; temel fark meyve büyüklüğü, tadı ve ağaç boyutudur.
Tüm dutlar yaprak döken ve hızlı büyüyen bitkilerdir ve çiçekler, lezzetli meyveleri üreten sıradan kediciklerdir. Aslında, meyve olgunlaşma aşamasından geçerken renk almaya başlayana kadar kedicikleri fark etmeyebilirsiniz bile.
Kırmızı Dut
ABD'nin yerlisi olan kırmızı dut (Morus rubra), aynı zamanda Amerikan dutu olarak da bilinir, olgunlaştığında ortalama 12 metre boyunda ve genişliğindedir ve yaklaşık 75 yıllık bir ömre sahiptir. Ağaç, USDA Bölgeleri 4'ten 9'a kadar dayanıklıdır. Yetiştirilen üç tür arasında, kırmızı dutlar en büyük yaprakları üretir; dişli, kalp şeklinde yaprakları ortalama beş inç uzunluğundadır. Çiçeklenme ilkbaharın sonlarında meydana gelir ve ardından tatlı ve mayhoş bir tada sahip, yaklaşık bir inç uzunluğunda kırmızı ila koyu mavi-siyah meyveler gelir. Ağaçlarda tozlaşma için hem erkek hem de dişi çiçekler bulunabilir.
Karadut
Birçok kişinin en lezzetli meyveler olarak kabul ettiği meyveleri üreten karadutlar (Morus nigra), Asya yerlileridir ve USDA Bölgeleri 5'ten 9'a kadar dayanıklıdır. Kendi kendine yeten ağaç, olgunlaştığında 30 metre yüksekliğe ve genişliğe ulaşır ve eğitimsiz bırakılırsa genellikle büyük bir çalı olarak büyür. Çok uzun ömürlü olan ve yüz yılı aşkın süredir meyve üreten siyah meyveler, üç türün en büyüğüdür ve tatlı-ekşi bir tada sahip, beş inç uzunluğa kadar büyümektedir. Tüm dutlarda olduğu gibi meyveler de bir anda olgunlaşmaz ve birkaç ay sürebilecek uzun bir süre boyunca olgunlaşmaya devam eder. Yaprakları kırmızı duta benziyor ama daha küçük.
Beyaz Dut
Asya yerlisi beyaz dut (Morus alba), üç tür arasında soğuk havaya karşı en yüksek toleransa sahiptir ve USDA Bölgeleri 4'ten 9'a kadar dayanıklıdır. Olgunlaştığında 50 feet uzunluğunda ve genişliğinde büyüyen büyük bir ağaçtır. Beyaz dut ağaçları diğer iki türe göre daha erken çiçek açar ve meyve verir, çiçeklenme süreci ilkbaharın başlarında başlar. Bu özel dutun yaprakları, ipek üretiminde kullanılan ipekböceklerinin birincil besin maddesidir. Bu çeşidin birçok kişi tarafından üç tür arasında en az lezzetli olanı olduğu düşünülmektedir çünkü meyveler ekşilikten yoksundur. Meyveleri en küçük olanıdır ve renkleri beyaz, pembe, siyahımsı ve mor arasında değişir. Yeşillik büyük, parlak yeşil ve derin lobludur, oysa kırmızı ve kara dutlardaki yapraklar parlak değildir ve donuk yeşildir.
Meyve Hasadı
Dut meyveleri yumuşak olduğundan ve kolayca zarar görebileceğinden, meyveleri ezmemeye çalışarak dikkatli bir şekilde toplayın. Bu nedenle taze meyvelerin raf ömrü uzun değildir. Taze toplanmış dutlar buzdolabında iki ila üç gün saklandığında bozulmadan kalır.
Dutlar olgunlaştığında ağaçtan kolaylıkla düşer ve ne olduğunu anlamadan, ağacın altındaki zemini kaplayan olgun meyvelere sahip olursunuz. Meyveleri ağaçtan tek tek toplayarak toplayabilirsiniz; meyvelerin parmaklarınızı mora boyayacağını unutmayın. Tek seferde büyük miktarda malzeme toplamak için ağacın altına bir muşamba veya örtü serin ve dalları sallayarak taze meyvelerin muşamba üzerine düşmesini sağlayın.
Dut Ağacının Yerini Bulma
Bazı yerlerde dut ağaçlarının istilacı olma eğilimi vardır, bu nedenle standart fidanlıklarda ağaç bulamayabilirsiniz. Yerli bitki fidanlıklarında bir ağaç bulma şansınız en yüksek olacaktır. Bu işe yaramazsa, Yerli Bitki Topluluğunun yerel bölümüyle iletişime geçin; onlar sizi stokta dut ağaçları bulunan yerel bir yetiştiriciyle temasa geçirebilirler. Ağaç çok hızlı büyüdüğünden ve henüz gençken meyve vermeye başlayabildiğinden, muhtemelen yaklaşık bir yaşında olan dut ağaçlarını bulacaksınız.
Bazı postayla sipariş veren bitki satıcıları da ağacı küçük haliyle satıyor ve ağaç henüz yaprak döken haliyle ulaşacak. Ancak yerel olarak bir ağaç seçmenin avantajı, satın almadan önce ağacı inceleyebilmenizdir. Herhangi bir haşere veya hastalık problemi olmayan sağlıklı ağaçlar arayın ve kapta köklerinin bağlı olmadığından emin olun. Kaplarında çok uzun süre büyüyen köklü bitkiler bazen toprağa dikildiğinde büyüme sorunları yaşayabilir.
Bol Meyvelerinizin Keyfini Çıkarın
Dut ağaçları yalnızca gölge ve meyve sunan güzel örnekler oluşturmakla kalmaz, aynı zamanda yerel kuşlarınız ve yaban hayatı popülasyonunuz fazladan ve kullanılmamış meyveleri silip süpürürken sizi sevecektir. Kişisel bereketli sulu meyvelerinizi topladıktan sonra, onları taze yiyin veya turta, içecek (şarap dahil), reçel, jöle ve tatlı yapmak için kullanın.
