Bu basit ipuçlarıyla erimelerle başa çıkın ve hatta onları önleyin!
Korkunç ikililer, hain üçlüler ve vahşi dörtlüler. Bu, küçük çocukların duygularını, fikirlerini ve korkularını keşfettikleri zamandır. Bu aynı zamanda yürümeye başlayan çocuk krizlerinin ortaya çıktığı zamandır. Sinir krizi geçiren bir çocuğa nasıl yardım edilir? Peki bunları tamamen nasıl önlersiniz? Bu ipuçları ve püf noktaları, bu anların çok daha kolay yönetilmesine yardımcı olabilir.
Bozulan Bir Çocuğa Nasıl Yardım Edilir
Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz sinir krizi geçirme aşamasına geçerken, onu sakinleştirmeye yardımcı olmak için bu teknikleri kullanın.
Aktif Dinlemeyi Uygulayın
Herkes görüldüğünü ve duyulduğunu hissetmek ister. Aktif dinleme bu ihtiyaçları ön planda tutan bir iletişim şeklidir. Çocuğunuz sinir krizi geçirdiğinde, yaptığınız işi bırakın ve dikkatinizi dağıtacak her şeyi ortadan kaldırın. Arabada televizyonu kapatın, radyoyu kapatın ve siz bu konuyu ele alırken diğer kardeşlerden sessiz olmalarını isteyin.
O halde onların seviyesine in. Bu, çocuğunuzla göz hizasında olmanız için yere diz çökmeniz anlamına gelir. Sakin bir şekilde onlara sorunun ne olduğunu sorun ve sonra söz almalarına izin verin. İşleri bitene kadar sözünü kesmeyin. Hala sözel değilse, onlara evet ve hayır sorularını sorun, böylece size sorun hakkında bir fikir verebilirler. Bu alışveriş devam ederken göz temasını koruyun, başınızı sallayın ve içten bir ilgi gösterin. Çocuğunuzun sinir krizi geçirmesinin nedenini belirledikten sonra, onun duygularını kabul edin ve olası çözümleri sunun.
Potansiyel Tetikleyicileri Düşünün
Bir bebek ağladığında ebeveynler otomatik olarak bebeğin kuru mu, aç mı, çok sıcak mı yoksa çok soğuk mu olduğunu sorgular. Bu eğilim neden yürümeye başlayan çocuk olduklarında birdenbire duruyor? Bir öfke nöbeti veya sinir krizi yaşandığında kendinize şunu sorun:
- Aç olabilirler mi?
- Islak mı bunlar?
- Uyku vakti yaklaştı mı?
- Dün gece iyi uyudular mı?
- Bun altıcı bir gün mü oldu? (örneğin okula gittiler, akrabaları gördüler, çok fazla enerji harcadılar vb.)
- Yeterince ilgi görmediler mi?
- Aceleye gelmiş gibi mi hissediyorlar?
- Bunaldılar mı?
- Kendilerini hasta mı hissediyorlar?
Çocuklar neden üzgün olduklarını her zaman anlamazlar. Sorunu çözmek ve potansiyel çözümler sunmak bir ebeveynin görevidir.
Çevrenizi Değiştirin
Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz sinir krizi geçiriyorsa bunun nedeni duyusal aşırı yük olabilir. Bu tetikleyiciyi ele almanın en iyi yolu başka bir yere gitmektir. Bu bazen rahatsız edici olsa da, küçük çocukların yüksek sesler, parlak ışıklar veya belirli dokunma türleri (örneğin, doktorda kulaklarının muayenesi) gibi belirli uyaranlara karşı daha duyarlı olduklarını unutmamak önemlidir. Bu, gürültülü alışveriş merkezlerini, kalabalık marketleri ve doktor muayenehanelerini bu patlamaların meydana geldiği başlıca yerler haline getirebilir. Bu nedenle ihtiyacınız olanı alın ve özellikle uyku veya yemek vaktine yakınsa zamanında dışarı çıkın.
Oyalanma Yarat
Herhangi bir numaranın ardındaki sihir her zaman sihirbazın asistanının sağladığı dikkati dağıtmada yatar. Aynı önerme öfke nöbetini durdurmak için de geçerlidir. Patlamayı durdurmak istiyorsanız, dikkatlerini onları üzen şeyden uzaklaştırmanın yaratıcı yollarını bulun. Bir şarkı söyleyin, sizinle oyun oynamak isteyip istemediklerini sorun veya aptalca davranmaya başlayın! Stres oyuncakları da bu durumlarda harika bir çözüm olabilir çünkü stresi az altır ve dikkatin odaklanmasını sağlar.
Eylemlerini Düzeltin
Neyi yanlış yapıyorlar? Sen ve ben oyuncaklara vurmanın ve fırlatmanın kötü bir davranış olduğunu biliyoruz, ancak öyle olmayabilir. Bu eylemleri yönlendirmek ebeveyn olarak sizin görevinizdir. Bir şey atarlarsa, onu alın ve sakince tekrar ellerine verin, ancak bırakmasına izin vermeyin. Bunun yerine şöyle deyin: "Oyuncakları atmıyoruz. Oyuncakları yere bırakıyoruz." Bunu söylerken elini yönlendirin ve oyuncağı yavaşça yere bırakmasını sağlayın. Bu, bu 'korkunç ikili' anını bir öğrenme fırsatına dönüştürüyor.
Bir Mola Ver
Bazen hepimizin duygularımızı açığa vurması gerekir. Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz potansiyel çözümlere karşı isteksiz görünüyorsa, ona beş dakikalık bir mola verin. Onları kendi odaları (bebeğe uygunsa) veya beşikleri gibi güvenli bir yere koyun. Onlara biraz ara vereceğinizi ve sakinleştikten sonra beş dakika içinde geri döneceğinizi bildirin. Başlangıçta bu, sinir krizinin tırmanmasına neden olabilir, ancak seyirci olmadan çığlık atmanın daha az tatmin edici bir yanı vardır. Geri döndüğünüzde sakin bir şekilde size tekrar katılmak isteyip istemediklerini sorun. Tekrar üzülürlerse onlara beş dakika daha süre tanıdığınızı söyleyin.
Erime Nasıl Önlenir
Bir erimenin nasıl durdurulacağını bilmek her zaman iyidir, ama daha iyi olan bunların gerçekleşmesini nasıl tamamen önleyeceğinizdir.
Yeni Yürümeye Başlayan Çocuğunuzun Farklı Duyguları Tanımlamasına Yardım Edin
Yeni yürümeye başlayan çocuklar duygularını tanımlamakta zorluk çekerler. Bu sorunu çözmenin en iyi yolu kızgın, üzgün, mutlu, aç ve yorgun insanların resimlerini basmaktır. Çocuğunuz bu tür çeşitli duygulara sahip olduğundan, onlara bu "bilgi kartlarını" gösterin ve görselin onun nasıl hissettiğini yansıtıp yansıtmadığını sorun. "Üzgün müsün?" "Bu seni deli mi yapıyor?" "AÇLIK hissediyor musun?" Zamanla bu onların bu duyguları tanımlamalarına yardımcı olacaktır. Kartları yanınızda bulundurun; bu tür durumlar ortaya çıktığında, sorunu hızla tespit edebilir ve öfke nöbetinin süresini sınırlayabilirler.
Onlara Seçenekler Verin
Yeni yürümeye başlayan çocuklar kontrol ister. Onlara küçük zaferler verirseniz, uzun vadede daha mutlu ve işbirlikçi olacaklardır. Mesela giyinmeye gittiklerinde pantolonunu, gömleğini, çoraplarını, ceketini seçsinler. Başarının anahtarı, iki çift pantolon, iki şapka ve iki çift ayakkabı arasında seçim yapmak için yalnızca iki seçenek sunmaktır.
Bu aktivite onlara aniden büyük bir güç veriyor. Çeşitli kararlar aldılar ve siz de bu seçimleri desteklediniz. Ebeveynler onlara atıştırmalık seçerken, akşam yemeğinde yiyecek sebze seçerken ve uyku vakti görevleri sırasında onlara bu fırsatları verebilir. Örneğin, "İlk önce ne yapmak istersin; banyo yapmak mı yoksa dişlerini fırçalamak mı?" Her iki aktivitenin de yapılması gerekiyor, ancak gece rutinlerinde bir miktar güce sahip olduklarını düşünüyorlar. Bu, yürümeye başlayan çocuğun yatmadan önce sinir krizi geçirmesine yardımcı olabilir.
Bir Programa Bağlı Kalın
Çocuklar programlara göre gelişirler. Uyku zamanlarını, yatma zamanlarını ve yemek zamanlarını tutarlı tutun. İşlerinizi her gün aynı zaman diliminde yapmaya ve doktor randevularınızı almaya çalışın. Bu, yürümeye başlayan çocuğunuzun belirli etkinlikleri önceden tahmin etmesine olanak tanır ve bazen öfke nöbetlerini tetikleyebilecek sürpriz unsurunu ortadan kaldırır.
Beklentileri Erken Belirleyin
Önünüzde yoğun bir sabah varsa küçük çocuğunuza haber verin! "Bugün gitmemiz gereken üç mağaza var ve sonra annemin doktora gitmesi gerekiyor. Bir sürü oyun ve atıştırmalık getiriyorum, bu yüzden uslu olmana ihtiyacım var." Listenizdeki çeşitli yapılacaklar arasında ilerledikçe onlara bundan sonra ne olacağını bildirin. Bu, sürpriz unsurunu ortadan kaldırmanın ve ne bekleyeceklerini bilmelerine yardımcı olmanın başka bir kolay yoludur. Aynı önerme cezalara da uygulanmalıdır. "Hayal kırıklığına uğradığını anlıyorum ama biz bir şeyleri fırlatmayız. Başka bir oyuncak atarsan mola alırsın."
Çocuğunuza Zaman Ayırın
Bazen öfke nöbetleri sevildiğini ve değer verildiğini hissetme ihtiyacına bağlıdır. Bebeğinizin ilginize ihtiyacı var. Hayat yoğunlaşır ve ebeveynler bazen küçük çocuklarının dünyasının merkezi olduklarını unuturlar. Çocuğunuzla eğlenceli vakit geçirmeye 30 dakika ila bir saat ayırın. Ayrıca onlarla geçirdiğiniz zamanı etiketlemeye de dikkat edin. Örneğin, çocuğunuzun adı Beau ise sözlü olarak "Şimdi Beau zamanı!" diye duyurun. Bu onlara bunun eğlenceli ve bölünmez bir dikkat dönemi olduğunu bilmelerini sağlar. Oynadığınız oyunların veya okuduğunuz kitapların kontrolünü onlara verin. Dikkat dağıtıcı unsurları ortadan kaldırın ve onların ihtiyaçlarına öncelik verin.
Onlara kendilerini değerli hissetmeleri için fırsatlar verin
Çocuklara ihtiyaç duyulmak ister. Hepimiz yapıyoruz. Yeni yürümeye başlayan çocukların krizlerini önlemek için bir başka harika taktik de onlara gün boyunca görevler ve kararlar vermektir. Yiyecekleri getirmenize, eşyaları çöpe atmanıza, akşam yemeğinden sonra bulaşıkları temizlemenize ve kirli çamaşırlarını çamaşırhaneye koymanıza yardım etmelerini sağlayın. Akşam yemeği için belirli yiyeceklere karar vermelerine ve köpeği beslemeyi iş haline getirmelerine izin verin. Bu sadece kendilerini önemli hissetmelerini sağlamakla kalmıyor, aynı zamanda onlara sorumluluğu da öğretiyor.
Tantrum vs. Meltdown: Fark Nedir?
Birçok ebeveyn erime ve öfke nöbeti kelimelerini birbirinin yerine kullanır, ancak bu terimlerin çok farklı tanımları vardır. Öfke nöbeti, bir çocuğun bir durumun sonucundan hoşlanmadığı için hüsrana uğradığında veya öfkelendiğinde ortaya çıkan bir patlamadır. Bu olaylar genellikle tepinmeyi, çığlık atmayı, kolları ve bacakları sallamayı, tekmelemeyi ve hatta nesneleri fırlatmayı içerir.
Bunlar en çok bir ile üç yaş arasındaki çocuklarda yaygındır (iki ile üç arasında zirveye ulaşır) ve genellikle çocuğun dördüncü yaş gününden hemen sonra dururlar. Buna karşılık, erimeler 1 ile 100 yaş arasında gerçekleşebilir. Bunlar bunalmış, şaşırmış, yorgun, aç, korkulu veya acı içinde hissetmeye verilen duygusal bir tepkidir. Aşırı uyarılma (duyusal aşırı yüklenme) de bu bölümleri tetikleyebilir. Bunlar aynı zamanda ağlama ve çığlık atmanın yanı sıra itme ve tekmeleme gibi kötü davranışları da beraberinde getirebilir.
Öfke ve Öfke nöbetleri Normaldir
Neden öfke nöbetleri ve sinir krizleri yaşanıyor? Yürümeye başlayan çocuk döneminde çocuğunuz, sorunun ne olduğunu nasıl anlayacağını veya doğru şekilde ifade edeceğini bilemez. Bu, çocuğun gelişiminin normal bir parçasıdır ve çocuğunuz kendisini ve dünyanın işleyişini daha iyi anlamaya başladıkça yavaş yavaş azalacaktır.
Bu sıkıntılı anlarda ebeveynlerin sakin kalması son derece önemlidir. Bu zor bir iş olabilir ama derin nefes almaya çalışın ve yanıt vermeden önce beşe kadar sayın. Ayrıca her ebeveynin, anne veya baba rollerinin bir noktasında bu konuyla ilgilendiğini unutmayın. Bunun anlamı, odak noktanızın herkeste değil, yürümeye başlayan çocuğunuzda olması gerektiğidir. Bırakın izleyenler baksın ve yargılasın. Bir gün orada olacaklar.
Başka şeylere ne kadar uzun süre odaklanırsan, erime o kadar artacak. Bebeğinize ve onun duygularına öncelik verin. Empati yapın ve sabırlı olun. Ayrıca diğer çocuklarınızı da unutmayın. Bebeği beşiğine veya mama sandalyesine koyun. Daha büyük çocuklarınızdan evdeyken diğer odada en sevdikleri programı izlemelerini veya marketteki sebze-meyve reyonunda akşam yemeği için elinize kalan şeyleri düşünmelerini isteyin.
Öfke Anında Yapılmaması Gerekenler
Yeni yürümeye başlayan bir çocuğun öfke nöbeti geçirdiğinde hatırlanması gereken son şey, öfke nöbetine asla teslim olmamaktır. Bu sadece çocuğunuza istediğini elde etmek için harekete geçebileceğini öğretir. Rüşvet de çözüm değil. Ebeveynler de bu davranışı göz ardı etmemelidir. Çocuğunuzun duygularını tanımayı öğrenmesini ve krizle baş etmenin daha iyi yolları olduğunu anlamasını istiyorsunuz. En önemlisi, bu öfke ve hayal kırıklığı anlarında duygularını daha iyi kontrol etmeyi ve kendilerini sakinleştirmeyi öğrendikçe, onları övün! Olumlu pekiştirme, daha iyi davranışlar geliştirmenin ve çocukların öfke nöbetlerini az altmaya yardımcı olmanın etkili bir yoludur.
