Yasal ve yargısal kostüm, yargıçlar ve hukuk camiası üyeleri tarafından bu profesyonel gruba üyeliklerini belirtmek için giyilen özel mesleki kıyafet olarak tanımlanır.
Erken Modern Dönemde Elbise
Yasal ve adli kıyafetlerin kökenleri kraliyet ve dini tarihe dayanmaktadır. Erken modern dönem öncesinde, Avrupa topraklarında adaletin idaresinden keşişler ve diğer din adamları sorumluydu. On beşinci ve on altıncı yüzyıllarda bu grubun yerini Avrupalı hükümdarlar tarafından atanan daha az soylular aldı. Hükümdarın doğrudan hizmetkarları olarak egemen hukukun idaresinden sorumluydular ve giysilerinin hükümdarın yönetiminin meşruiyetini ve otoritesini yansıtması önemliydi. Bu nedenle, ilk dönem adli ve hukuki kıyafetler büyük ölçüde kilisenin yasal temsilcilerinin tarzlarından esinlenerek, artık kraliyet yönetimi tarafından tanımlanan yeni dönemi yansıtıyordu.
Yargı Kıyafeti
Onbeşinci ve on altıncı yüzyıllarda, Avrupa'da mülkiyetin ve yönetimin merkezi olmaması nedeniyle yargı kıyafetleri uluslar arasında önemli ölçüde farklılık gösteriyordu. Ancak dini kostüm tarihi, Avrupa ülkeleri arasında temel adli ve hukuki kıyafetler konusunda bazı genel benzerliklerin olduğunu garantiledi. Erken modern dönemin yargıçları kollu tunikler ve bunun üzerine de geniş kollu pilili elbiseler veya kumaştan, yünden veya ipekten yapılmış elbiseler giyerlerdi. Daha önce keşişler tarafından giyilen bu giysiye bazen süpertunika deniyordu. Yüksek yargıçlar bunun yerine cüppe (esasen süper tunikanın kolsuz versiyonu) giyebilirler. Yargıçlar ayrıca omuzlardan orta-üst kola kadar uzanan kapalı mantolar ve aynı kumaştan miniver ile astarlanmış haddelenmiş başlıklar veya döküm başlıklar giydiler. Törenlerde bazı yargıçlar aynı kumaştan yapılmış, armelausa (Fransa'da manteau denir) adı verilen daha kısa bir pelerin giyerlerdi.
Bu temel kıyafete rağmen adli üniformanın renginde çok az tutarlılık vardı. James Robinson Planché, Cyclopædia of Kostüm adlı eserinde bu noktayı güzel bir şekilde özetlemektedir: "Bench ve Bar'ın resmi kostümüyle ilgili bilgi çoktur; ancak ne yazık ki açıklamalar çok fazla olduğu kadar net değildir" (Planché, s. 426). Kraliyet ailesi yargıçları sıklıkla kırmızı ve siyahtan oluşan süslü, muhteşem kostümler giydiriyordu, ancak pembe, mor ve koyu mavinin canlı tonları da yaygındı. Renk, kraliyet zevkini yansıtıyordu, aynı zamanda yargı rütbesini veya konumunu da yansıtıyordu ve alt düzey yargı görevlileri, başkan yargıçlardan farklı renkler giyiyordu. Kralın yasalarını denetlemek ve yerel işleri yönetmek üzere yerel bazda atanan sulh yargıçları, orta sınıf rütbeleriyle ilişkilendirilen sıradan kıyafetler giyiyordu.
Erken modern dönem yargı mensupları tipik olarak başlarına bir başlık, beyaz yuvarlak bir çimenlik veya ipek başlık takarlardı ve üstüne de siyah ipek veya kadife bir takke takarlardı. Bu tür başörtüleri, doktora derecesine sahip olunduğunu gösteren akademik kıyafete benziyordu. Aslında "The Order of the Coif", yüksek yargı makamlarının seçildiği organı oluşturan özel bir hukuk sınıfı olan bir grup İngiliz hukuk çavuşuna verilen isimdi. Özellikle Fransa ve Almanya'da yargıçlar genellikle başlarının ve takkelerinin üzerine başka bir şapka takarlardı.
Erken Yasal Elbise
Ülkeye bağlı olarak avukat, avukat, avukat veya meclis üyesi olarak da bilinen avukatların ilk kostümleri, hakimlerinkiyle güçlü benzerlikler taşıyordu. Orta Çağ'da avukatların yargının çırakları olduğu düşünülüyordu, bu da kıyafet benzerliğini açıklıyor. Yargıç meslektaşları gibi Britanya'daki avukatlar da kumaş veya ipekten yapılmış kapalı önlükler giyiyorlardı. Ancak bu giysilerin yükseltilmiş, dolgun omuzları ve dirsek uzunluğunda eldiven kolları vardı. Queen Mary'nin ölümünden önce bile bu elbiseler, avukatlık eğitimi ve üyeliğini düzenleyen Inns of Court kurallarına uygun olarak ağırlıklı olarak siyahtı. Yargıçlar gibi avukatlar da başlıklar ve takkelerin yanı sıra boyunlarına beyaz fırfır benzeri bantlar takarlardı. Avukatlardan farklı olarak mahkemede sunum yapma hakkına sahip olmayan avukatlar, kanatlı kollu uzun, açık siyah elbiseler giyiyordu, ancak on yedinci yüzyılda özel kıyafetlerini kaybetmişler ve bunun yerine sıradan iş kıyafetleri giymişlerdi. Fransız avukatlar, adli meslektaşları gibi omuz parçalı ve refakatçili, genellikle kırmızı renkte, geniş, renkli, çan kollu önlükler giyiyorlardı. Ayrıca beyaz bantlar ve bonnets carrés adı verilen sert siyah miğferler giyiyorlardı.
Onyedinci Yüzyıl Düzenlemeleri
Tarihsel olarak hükümdarlar, yargısal ve yasal kıyafet konusunda, hükümdarın zevkini yansıtan karmaşık kurallar koymuştur. On yedinci yüzyıla gelindiğinde, ülkeler hukuk düzenini merkezileştirmeye ve sistemleştirmeye devam ettikçe, yasal ve yargısal kıyafetle ilgili gelenek ve göreneklerin karışımını sistemleştirmek önemli hale geldi. Ancak bu, giyim için basit, özlü bir çerçeveyle sonuçlanmadı; aslında tam tersi! 1602'de Fransa, kraliyet emriyle her kademeden yargıçların ve avukatların kıyafetlerini düzenledi. Kırmızı rengin hâlâ hakim olmasına rağmen monarşi, hakimleri, avukatları ve katipleri için belirli bornoz kumaşlarını, renklerini ve uzunluklarını dikte etti. Hatta mevsimlere ve haftanın günlerine göre renk ayrımı bile yaptı.
Britanya'nın da benzer şekilde karmaşık mevzuatı vardı, bu da karmaşık ve kafa karıştırıcı emirlerle sonuçlandı. Westminster'ın 1635 Kararnamesi'ne göre hükümdar, yargı kıyafetinin münhasır yöneticisi oldu. İlkbahardan sonbaharın ortasına kadar, hakimlerin tafta astarlı siyah veya mor ipek bir elbise, ipek veya kürk astarlı derin manşetler, uyumlu bir başlık ve bir manto giymesi zorunluydu. Yargıçların ayrıca başlık, kep ve üstüne köşeli bir şapka takmaları gerekiyordu. Kış aylarında hakemlerin sıcak kalması için tafta astar miniver ile değiştirildi. Kutsal günlerde veya Belediye Başkanı'nın ziyaretinde bu standart kostümün yerini özel kırmızı elbise aldı.
O zamanlar avukatların kıyafetlerine ilişkin paralel bir kural yoktu ve Inns of Court, bar kostümünü yönetiyordu.
Aynı dönemde İngiltere, Amerikan kolonilerinin adli kıyafetlerini de düzenledi. Yerleşimciler İngiliz hukukunun kural ve törenlerini takip ediyordu ve kolonilerdeki adli ve hukuki kıyafetler hakkında çok az şey yazılmış olmasına rağmen, İngiliz hakimlerin törensel ve geleneksel rengi olan kırmızı, sömürge kürsüsü için olmazsa olmaz bir renkti. Ancak bölgenin püriten ve katı koşulları ve kültürü göz önüne alındığında Amerikan kıyafeti İngiliz karmaşıklığını aynı seviyede yansıtmıyordu.
Peruğun Benimsenmesi
Hukuk ve yargı sisteminin onurlu ve geleneksel kıyafetleri bile popüler modanın kaprislerinden yalıtılmış değil. İngiliz bench ve bar üyelerinin giydiği peruklar bu fikrin mükemmel örnekleridir. Moda, kollardaki değişikliklerden fırfırlara ve kuşaklara kadar her zaman stillerini etkilemiştir. Charles II, peruğu 1660 yılında Fransa'dan ithal etti ve on yedinci yüzyılda, bunlar zengin ve yerleşik sosyal sınıflardan gelen tüm beyefendiler için moda bir üründü. İnsan ya da at kılından yapılmışlardı, taç kısmı çok yüksekteydi ve bukleler halinde omuzların üzerine dökülüyorlardı. Yargıçlar ve avukatlar, şüphesiz II. Charles'ın tavsiyesi üzerine, bu modaya uygun tam tabanlı perukları cüppeleriyle birlikte giymeye başladılar. On sekizinci yüzyılın ortalarına gelindiğinde peruklar halkın gözünden düştü, ancak hukuk uzmanları peruğu yasal ve adli üniformanın hayati bir parçası olarak benimsedi. 2000'li yılların başında, Britanya ve İngiliz Milletler Topluluğu'ndaki yüksek mahkeme yargıçları ve Kraliçe'nin Hukuk Müşaviri törenlerde tam tabanlı peruklar takmaya devam ediyor ve günlük mahkeme salonundaki işlemler için daha kısa sıra perukları gelenekseldir. Avukatlar, alından geriye doğru uzanan ve saç çizgisini ortaya çıkaran, kravat peruğu olarak bilinen on yedinci yüzyıl peruğunun daha da kıs altılmış bir versiyonunu takarlar.
2000'lerin Başında Yasal Kıyafet
Hukuk ve yargı camiası için on yedinci yüzyılda uygulamaya konan stiller temel biçimlerini korudu; ancak kollar, yakalar ve peruk ve bant gibi donanımlar sıradan modaya ve monarşik zevke göre değişti.. Hükümdarlardan ziyade merkezi hükümetler yasal ve adli kıyafetleri düzenlemektedir ve prensip olarak karmaşık ve kafa karıştırıcı direktifler varlığını sürdürmektedir. Britanya'da, yüksek mahkemelerde oturan hakimlerin, avukatların ve mahkeme katiplerinin genellikle takım elbise üzerine siyah ipek veya kumaştan elbiseler ve kısa bir sıra veya kravat peruk ve bantlar giymeleri gerekir. Yargıçlar için siyah cübbeler önceki zamanlara göre daha fazla kıyafet oluşturuyor ve yüksek mahkeme, bölge ve yerel mahkemeler bunların her zaman veya büyük bir kısmında kullanılmasını zorunlu kılıyor.
Daha sıklıkla, renkli pelerinler veya kuşaklar, bir hakimin başkanlık ettiği davanın ve mahkemenin türünü belirtir. Kırmızı cübbeler törenlerde ve kışın yüksek mahkemedeki bazı ceza davalarında saklanmaya devam ediyor. Menekşe ayrıca mevsime ve sahaya göre belirli durumlarda kullanılır. Jürilerden, farklı zaman ve mevsimlerde, farklı renk ve kumaştaki manşetleri, eşarpları, mantoları ve kapüşonları eklemeleri veya çıkarmaları istenebilir. Bununla birlikte, bu kurallar, özellikle hava koşulları nedeniyle veya çocukların dahil olduğu davalar gibi özel koşullar nedeniyle peruk veya cüppelerini vermeyebilecek olan hakimler tarafından uygulamada sıklıkla değiştirilmekte ve iptal edilmektedir. Avukatların kıyafetleri daha net olmaya devam ediyor ve mahkemede, pozisyonlarının kıdemine bağlı olarak siyah ipek veya kumaş elbiseler, kravat perukları ve bantlar giymeye devam ediyorlar. Avukatlar ve alt mahkeme görevlileri peruk takmazlar. Artık ağırlıklı olarak yalnızca isimlerle sınırlı olan Sulh Hakimleri herhangi bir özel kıyafet giymiyor.
Yargıçlar Neden Siyah Giyer
Adli kıyafette serbest renk kullanımı Avrupa ülkelerinde on yedinci yüzyılın sonlarına kadar devam etti; o zamana kadar pek çok kişinin geleneksel yargı rengi olduğunu düşündüğü siyah elbise, günlük adli kıyafet için tercih edilen renk haline geldi. Fransa, hakimleri için kıyafet rengi olarak siyahı benimsedi ve tarihçiler, İngiliz siyah cüppe geleneğinin, avukatlar ve hakimlerin 1694'te Kraliçe II. Mary için yas elbisesini benimsemeleriyle başladığına inanıyor. Her ne kadar yüksek mahkeme hakimleri sonunda kırmızı ve mor renklerine geri döndüler. Britanya'da avukatlar, alt mahkeme hakimleri ve mahkeme katipleri için kaldı. On sekizinci yüzyıla gelindiğinde Amerikalı yargıçlar, İngilizlerin Amerikan kolonileri üzerindeki kontrolünden kurtulmanın bir sembolü olarak da olsa aynı yolu izlemişlerdi.
Britanya gibi Fransa da hukuk mesleği mensuplarına yönelik karmaşık yönergelerini korudu. Fransız yüksek mahkeme yargıçları geleneksel olarak çan kollu kumaş veya ipek siyah önlükler ve tavşan kürküyle kaplı ağır dökümlü mantolar giyerler. Ceketin üzerine ayrıca ulusal madalyaların asıldığı kürk omuz parçaları giyerler. Britanya'da olduğu gibi bu tam elbiseye günlük pratikte her zaman uyulmuyor. Törenlerde yüksek mahkeme yargıçları kırmızı cübbe giyebilirler. Alt mahkeme yargıçları siyah saten manşetli, siyah veya kırmızı renkte benzer elbiseler giyerler. İngiliz ya da Amerikalı emsallerinden farklı olarak, bu bornozların ön kısmı düğmelidir ve bornozun içine sokulabilen trenlere sahiptir. Ek olarak, beyaz kumaş fichus boyunca siyah hareli kemerler ve epitojlar veya ermin veya tavşan uçlu şallar giyerler. Ayrıca siyah miğfer giymeye devam ediyorlar. Fransız avukatlar mahkeme salonu dışında iş kıyafetleri giymelerine rağmen, mahkeme duruşmalarında alt mahkeme yargıçları gibi hâlâ siyah cüppe giyiyorlar. Onlar da miğfer takabilirler, ancak nadiren takarlar. Fransız mahkeme katipleri avukatlara benzer kıyafetler giyerler ancak bu, mahkemenin formalitesine ve seviyesine bağlıdır.
Diğer Avrupa ülkeleri de benzer ulusal yargı kıyafeti geçmişini takip ediyor ve Avrupa Topluluğu'nun yüksek yargıçları bile kendine özgü kırmızı veya koyu mavi yargı cüppeleri giyiyor, ancak bu yazılı kanundan ziyade gelenek tarafından yönetiliyor. Avrupa Adalet Divanlarında sunum yapan avukatlar ve avukatlar, ister sade elbise ister cübbe olsun, ulusal yasal kıyafetlerini giyerler.
Avrupa'dan farklı olarak, Amerika Birleşik Devletleri'nde hem ulusal hem de yerel yönetimler adli ve hukuki kıyafetleri düzenlemektedir ve Amerika'nın yasal kıyafetleri yalnızca hakimlerle sınırlıdır. Yargının tüm kademeleri uzun, siyah, kumaş veya ipek, çan kollu ve boyunduruklu yakalı elbiseler giyiyor. Erkek yargıçların cübbelerinin altına gömlek giymesi ve kravat takması beklenirken, peruk, özel başlık veya yaka takmıyorlar. Profesyonel kıyafet varsayılmasına veya zorunlu olmasına rağmen, mahkemelerde görev yapan mahkeme katipleri için özel bir kıyafet yönetmeliği bulunmamaktadır. Artık büyük ölçüde organize alt düzey mahkemeler tarafından yetkilendirilen Sulh Hakimleri de sıradan kıyafetler giyiyor.
Üretim ve Perakende
Yasal ve adli kıyafetler uzman üreticiler tarafından üretilmekte ve özel yasal perakendeciler aracılığıyla veya aynı zamanda akademik ve dini kıyafetler de sunan şirketler tarafından satılmaktadır. Yasal kıyafet oldukça pahalı olabilir ve Britanya'da siyah bir adli elbisenin maliyeti 600 £ (960 $) ile 850 £ (1.360 $) arasında olabilir ve tam dipli bir adli peruğun fiyatı 1.600 £ (2.560 $) olabilir. Bu tür harcamalar aslında Britanya'da kullanılmış peruklar için gelişen bir pazarın oluşmasına neden oldu. Britanya ve diğer Avrupa ülkelerindeki bazı yüksek mahkeme hakimlerine adli kıyafetleri için maaş veriliyor, ancak alt mahkeme hakimleri, avukatları ve avukatları kendi maaşlarını sağlamak zorunda. Amerika'da hakimlerin yargı kıyafetleri için ödeme yapması bekleniyor ancak fiyatlandırma çok daha ılımlı.
Modernleşme
1980'lerin ortasından bu yana, modern toplumdaki geleneksel yasal ve adli kıyafetlerin önemi hakkında önemli tartışmalar yaşanıyor. Amerika Birleşik Devletleri ve birçok Avrupa ülkesi, özellikle hakimler için bu tür kıyafetlere ilişkin düzenlemeleri gevşetmiştir ve hakimler bu tür konularda kendi kişisel kararlarını kullanma olanağına sahip olmuştur. Britanya'daki yargıçlar, sıradan kişilere eşitlik hissi vermek istedikleri belirli durumlarda peruk ve cübbeden vazgeçmeyi seçtiler ve Müslüman ve Sih yargıçlar peruk yerine türban taktılar.
Modernleşme aynı zamanda bireysel yargı zevklerinin kullanılmasını da içeriyordu.1999'da Amerikan Yüksek Mahkemesi Yargıcı William Rehnquist, Başkan William Jefferson Clinton'un Azil Davasında her kolu altın şeritlerle süslenmiş bir elbise giymeyi seçti. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Idaho Yüksek Mahkemesi Yargıcı Byron Johnson, kürsüye oturduğunda siyah yerine mavi bir elbise giymeyi tercih etti. Her iki örnek de Amerika'ya ait olsa da, yirmi birinci yüzyılın başlarında adli ve hukuki kıyafetin uygunluğunun sorgulanmasını ve bunun toplum kuruluşlarındaki hakimler ve avukatların rolüyle nasıl bağlantılı olduğunu yansıtıyor.
Modernleşmenin bir başka örneği de Birleşik Krallık'ta yasal ve adli kıyafetlerin gevşetilmesine ve özellikle de perukların kaldırılmasına ilişkin devam eden tartışmadır. 1992'de ve yine 2003'te Britanya'daki yargı sistemi, topluma daha uygun olması amacıyla adli ve yasal kıyafetlerin yeniden tasarlanmasını tartıştı. Bununla birlikte peruğun tutulup tutulmayacağı sorusu da ortaya çıktı.
Hukuk mesleği mensupları için akranlarına görsel bir rehber olmasının yanı sıra, hakimlerin ve avukatların toplum için geleneksel mesleki kıyafetleri içindeki imajı, topluma hukukun saygınlığını ve ciddiyetini hatırlatır ve yargı sisteminin tarafsızlığı. Aynı zamanda yargıçları ve avukatları mahkeme salonu dışında korumak için bir kılık değiştirme görevi görmenin yanı sıra, yaş ve cinsiyet farklılıklarını küçümsemek için de bir araç görevi görüyor. Bu nedenle, yasal ve adli kıyafetle devam etme, gevşetme veya dağılma kararı, fiziksel kıyafetlerle ilgili bir tartışmanın ötesine geçer. Yargı kıyafetiyle ilgili güncel tartışmalar aynı zamanda sivil yaşamın yapısındaki hükümetlerin ve geleneklerin işlevi ve adaletin modern uygulanmasında yargı temsilcisinin rolü üzerine yapılan tartışmalardır.
Ayrıca bkz. Kraliyet ve Aristokrat Kıyafeti.
Bibliyografi
Yasal ve yargısal kıyafetlere ayrılmış çok az sayıda kitabın bulunduğunu ve hatta modernleşmeyle ilgili konuları kapsayan daha az sayıda kitabın bulunduğunu belirtmek gerekir. Bilgi genellikle genel kostüm tarihlerinde mesleki kıyafet bölümünde bulunabilir, ancak özellikle adli ve hukuki uygulama tarihine ayrılan kitaplarda çoğu zaman kıyafet tartışmaların dışında bırakılır. Tarih dergileri ve hukuk dergileri en yararlı kaynaklar olmuştur ve Britanya ve Amerika'yı kapsayan bilgiler en baskın olanıdır. Parlamento tartışmalarını ve tartışmalarını belgeleyen dergiler de birincil kaynak materyal olarak faydalıdır.
Hargreaves-Mawdsley, W. N. Onsekizinci Yüzyılın Sonuna Kadar Avrupa'da Yasal Kıyafet Tarihi. Oxford: Clarendon Press, 1963. On sekizinci yüzyıldan önce Avrupa'nın hukuk kurallarına ilişkin vazgeçilmez, güvenilir bir kitap.
MacClellan, Elisabeth. Amerika'da Tarihi Elbise, 1607-1870. Philadelphia, Pa.: George W. Jacobs and Co., 1904. Amerikan kolonilerinde adli kıyafet ve tarih için iyi.
O'Neill, Stephen. "Yargıçların Cüppeleri Neden Siyah?" Massachusetts Hukuk Tarihi: Yüksek Yargı Mahkemesi Tarih Derneği Dergisi 7 (2001): 119-123. Amerikan elbisesi için çok kullanışlıdır.
Planché, James Robinson. Kostüm Ansiklopedisi veya Elbise Sözlüğü. Cilt 8: Sözlük. Londra: Chatto ve Windus, Piccadilly, 1876. Elbisenin kafa karıştırıcı doğası göz önüne alındığında, ilk yasal kıyafetlerin ayrıntılı bir kaynağı olarak çok faydalıdır. Birincil kaynaklara kapsamlı referans.
Webb, Wilfred M. Kıyafetin Mirası. Londra: E. Grant Richards, 1907. İlk yasal kıyafetin tarihi ve kalıntıları hakkında güzel bir tartışma.
Yablon, Charles M. "Yargısal Sürükleme: Peruklar, Cüppeler ve Yasal Değişim Üzerine Bir Deneme." Wisconsin Hukuk İncelemesi. 5 (1995): 1129-1153. Yargı kıyafetinin arkasındaki tarihi, siyaseti ve sosyolojiyi kapsayan canlı, eğlenceli bir makale. Takip etmeye değer.
