Quercus cinsinin üyesi olan birkaç yüz çeşit meşe ağacı vardır. Bu görkemli ağaçlar öncelikle kuzey yarımküreye özgüdür ve hem yaprak döken hem de yaprak dökmeyen türleri içerir.
Meşe Ağacı Çeşitleri
Yüzlerce çeşidi olsa da bazıları bahçelerde ve parklarda diğerlerine göre daha yaygın olarak yetiştirilir. Yaklaşık 60 metre yüksekliğe kadar yükselen devlerden, daha küçücük, çalı boyutundaki çeşitlere kadar geniş bir renk ve boyut yelpazesi sunarlar.
Kestane Meşe
Kestane Meşe (Quercus montana), maksimum yüksekliği 150 feet'in üzerinde olan, gri pul pul kabuğu ve kestane benzeri yaprakları olan, üst yüzeyi parlak ve alt kısmı grimsi olan uzun bir ağaçtır. Daha kuru topraklarda çok iyi yetişir.
Beyaz Meşe
A Sanctuary of Trees adlı harika kitabında Gene Logsdon, ak meşelerden (Quercus alba) ormanın "kapsayıcı hükümdarları" olarak söz eder ve bunun da haklı bir nedeni vardır. Bu devler 150 feet uzunluğa kadar büyüyebilir. Derin loblu yaprakları ve plaka benzeri parçalar halinde ölçeklenen gri kabukları vardır. Soğuğa çok dayanıklıdır, anavatanı Kanada ve kuzey Amerika'dır.
Türkiye Meşesi
Hindi Meşesi (Quercus cerris) koyu yeşil ve ince kesilmiş yapraklara sahiptir. Ayrıca çok daha hızlı büyür ve hafif ve çeşitli topraklarda gelişir. Yapraklarını diğer ağaçların çoğundan daha uzun süre korur ve bazı çeşitleri neredeyse her zaman yeşil kalır.
- Bunların başında, hızla uzun bir yaprak konisine dönüşen ve ılık kışlar boyunca yapraklarını koruyan, zarif bir şekilde büyüyen bir ağaç olan Lucombe Meşesi gelir.
- Fulham Meşesi de hibrit kökenli benzer bir ağaçtır. Aynı zamanda kısmen yaprak dökmeyen bir ağaçtır ve Lucombe Meşesinden esas olarak büyüme alışkanlığının daha yaygın olması bakımından farklılık gösterir.
- Q. austriaca sempervirens olarak bilinen çeşit, Türkiye Meşesi'nin yarı yaprak dökmeyen karakterli ve orta büyümeli bir formudur ve küçük bahçeler için faydalıdır.
Bu çeşitler, güzellik veya karakter bakımından yabani ağaca nadiren eşit olurlar ve aşılama yoluyla çoğalmaları gibi bir dezavantaja sahiptirler, bu da onların yabani ağacın boyuna ve saygınlığına erişmelerini engeller.
Kızıl Meşe
Kızıl Meşe (Quercus coccinea) kendi doğal yaşam alanlarında 50 metre yüksekliğe kadar büyür. Anavatanı Kuzey Amerika olan bu ağaç, her mevsim güzel bir ağaçtır, ancak özellikle sonbaharda, sonbahar yapraklarının zengin kırmızı ve kızıl tonlarının çok güzel olduğu zamanlarda böyledir.
Macar Meşesi
Macar Meşesi (Quercus frainetto) kendi ülkesinde asil bir ağaçtır ve ekimi en hızlı büyüyen meşe ağaçlarından biridir. Sıradan meşeden çok daha büyük yaprakları vardır ve hemen hemen aynı şekilde kesilirler. Çok dayanıklı olması ve neredeyse her türlü toprakta iyi yetişmesi nedeniyle geleceğin ağacı olarak dikilmesi iyi bir meşedir.
Bur Meşe
Bur Meşe (Quercus macrocarpa), maksimum 160 feet yüksekliğe ve 8 feet çapa kadar gövdeye sahip büyük bir orman ağacıdır. Oldukça büyük, ince, derin kesikli fakat küt loblu, üst tarafı parlak, alt tarafı beyazımsı yaprakları vardır. Kereste iyi ve sağlamdır. Nova Scotia'dan Manitoba'ya ve güneye kadar zengin toprakların yerlisidir.
Post Oak
Post Meşe (Quercus minör), bazen 30 metre yüksekliğe kadar büyüyen, kaba gri kabuğu ve derin kesikli ancak küt sivri yaprakları olan uzun bir ağaçtır. Ahşap çok sert ve dayanıklıdır. Post meşelerin anavatanı Kuzey Amerika'dır.
Su Meşesi
Su Meşesi (Quercus nigra) diğer meşeler kadar uzun değildir ve yaklaşık 25 metreye kadar büyür. Yetiştiriciliğinde, zengin yeşil renkte dokuz inç veya daha uzun yaprakları olan nobilis adı verilen bir çeşidi vardır. Güzel bir manzara ağacı yapar ve özellikle ıslak, hafif bataklık koşullarını takdir eder. Su meşeleri Amerika Birleşik Devletleri'ne özgüdür ve genellikle doğu, batı ve güneydeki kıyı bölgelerinde bulunur.
Pin Meşe
Pin Meşe (Quercus palustris), maksimum 120 feet yüksekliğe sahip bir orman ağacıdır. En hızlı büyüyen meşe ağaçlarından biridir ve başlıca güzelliği, mayıs ayında açılan yaprakların yumuşak yeşili, neredeyse sarısı ve zengin sonbahar renk tonlarıdır. Bataklık yerlerde doğal olarak yetiştiği için çok iyi yetişir. Pin meşelerinin anavatanı Kuzey Amerika'dır.
İngiliz Meşesi
İngiliz Meşesi (Quercus robur), ormanlarda, parklarda, nehir kenarlarında, mera arazilerinde ve ev bahçelerinde yetişen en sevilen İngiliz ağaçlarından biridir.100 feet uzunluğa kadar büyüyebilir ve hem kereste hem de peyzaj ağacı olarak değerlenir. Sonbahar yaprakları sarımsı renkte olup solarak kahverengiye döner.
Söğüt Meşesi
Söğüt Meşesi (Quercus phellos), yaklaşık 25 metre yüksekliğe kadar büyüyen bir orman ağacıdır ve diğer meşe ağaçlarından farklı olarak yaprakları daha çok söğüt ağacına benzer, dar, uzun ve alt kısmı beyazımsı olduğundan ağaca çok güzel bir görünüm verir. rüzgarlı bir günde gümüşi bir görünüm. Anavatanı Kuzey Amerika olmasına rağmen yaygın bir ağaç değildir. İyi drenajlı hafif topraklarda, özellikle çakıllı alt topraklarda hızla büyür, soğuk, ıslak toprakta ise çok daha yavaş büyür.
Bataklık Beyaz Meşe
Bataklık Beyaz Meşe (Quercus bicolor) pul pul yeşil bir kabuğa sahiptir ve 30 metrenin üzerine kadar büyür. Hafif loblu yaprakları vardır ve meşe palamutları oldukça uzun saplarda oluşur. Bataklık ak meşesi, Kanada'da ve batıda Michigan'a kadar nemli ve bataklık toprakların yerlisidir.
Kaya Kestane Meşesi
Kaya Kestanesi Meşesi (Quercus prinus) bazen 30 metre yüksekliğe ulaşır. Yaprakları biraz kestaneye benzer ve ağacın üzerinde yenilebilir bir meşe palamudu bulunur. Anavatanı doğu ABD ve Kanada'dır ve kuru toprakta en iyi şekilde yetişir.
Kuzey Kırmızı Meşe
Kuzey kızıl meşesi (Quercus rubra), maksimum yüksekliği yaklaşık 150 feet olan muazzam bir orman ağacıdır ve bu da onu en görkemli Amerikan ağaçlarından biri yapar. Şampiyon meşe, hayranlık uyandıran boyutunun yanı sıra derin, zengin sonbahar renkleri de üretir. İyi drenajlı, derin topraklarda en iyi şekilde büyür ve nemli topraklarda kuru topraklara göre çok daha hızlı büyür. Anavatanı Kanada ve doğu Amerika Birleşik Devletleri'dir.
Sapsız Meşe
Sapsız Meşe (Quercus petraea), İngiliz Meşesi'nin başka bir türüdür, ancak İngiliz Meşesinden (yukarıda açıklanmıştır) daha düz ve daha silindirik bir gövdeye ve ağaç formuna sahiptir ve daha koyu yeşildir, daha yoğun bitki örtüsüne sahiptir ve daha derin bir gölge sağlar. Yapraklar da İngiliz meşesininkinden biraz daha uzundur ve bazen ılıman kışlarda diğerleri gelene kadar ağaçta kalırlar. En iyi kuru, kumlu toprakta yetişir.
Siyah Meşe
Siyah Meşe (Quercus velutina), 150 metreye kadar büyüyebilen uzun bir ağaçtır. Dış kabuğu çok koyu kahverengidir ve keskin uçlu, derin kesilmiş yaprakları vardır. Kuzey Amerika Birleşik Devletleri'ne ve Kanada'ya özgüdür.
Japon Yaprak Dökmeyen Meşe
Japon yaprak dökmeyen meşe Quercus acuta'nın anavatanı Japonya, Güney Kore, Tayvan ve Çin'in bazı bölgeleridir. İki buçuk ila beş inç uzunluğa kadar büyüyen koyu, kösele yaprakları vardır. Yeşillik, genellikle bir meşe ağacından beklediğinizden farklıdır; parlak yapraklar ovaldir, uca doğru daralır ve altları sarıdır. Kendi doğal yaşam alanının dışında oldukça nadir bulunan bir ağaçtır.
Coast Live Oak
Sahildeki canlı meşe (Quercus agrifolia), oldukça kalın bir gövdeye sahip, genellikle çevresi 8 ila 12 feet olan büyük bir ağaçtır. Dalları 120 metreye kadar yayılabilir, bu da eğer yeriniz varsa bunu mükemmel bir gölge ağacı haline getirir. Koyu yeşil yaprakları vardır ve kırmızımsı kahverengi meşe palamudu üretir. Sahil canlı meşeleri Kaliforniya'ya özgüdür ve iyi drenajlı toprağı tercih eder.
Canyon Live Oak
Kanyon canlı meşesi (Quercus chrysolepis), Amerika Birleşik Devletleri'nin batısındaki bir başka yerlidir ve Sierra Nevada'nın kıyı şeritleri ve batı yamaçları boyunca yetişir. Üç ila beş metre çapında bir gövde oluşturur veya daha yüksek rakımlarda daha çok çalı benzeri bir biçimde büyür. Oldukça dikenli dişli koyu yeşil yaprakları vardır, alt yüzeyi biraz altın rengindedir ve kendi doğal ortamında her zaman yeşildir.
Kermes Meşe
Kermes meşeleri (Quercus coccifera), küçük, dikenli, koyu yeşil yaprakları ve çok küçük meşe palamutları olan, genellikle bezelye büyüklüğünde olan yoğun çalılardır. Kermes meşeleri Akdeniz'e özgüdür ve yaklaşık altı ila yedi metre boyunda büyür. Sıcak iklimlerde ve gevşek, kumlu ve hatta çakıllı topraklarda en iyi sonucu verir.
Tanbark Meşe
Tanbark meşesi (Notholithiocarpus densiflorus), daha önce Quercus olarak sınıflandırılırken, yeni bir cins verilerek yakın zamanda yeniden sınıflandırıldı. Kaliforniya dağlarında yetişen bu ağacın yüksekliği 50 ila 60 feet arasındadır, ancak bazı durumlarda daha çok çalı gibi büyüdüğü görülür.
Holly Oak
Kutsal meşe (Quercus ilex), şekli ve büyüme alışkanlığı bakımından zeytin ağacına en çok benzeyen, yaprak dökmeyen bir meşedir. Yaklaşık 60 ila 70 feet yüksekliğe ulaşır ve oval şekilli yapraklardan oluşan yoğun bir gölgelik üretir. Anavatanı Akdeniz'dir ve çoğunlukla Yunanistan'da ve İber yarımadasının belirli bölgelerinde yetişir.
Mantar Meşesi
Mantar Meşesi (Quercus suber), şarap şişeleri için mantarlar, mantar döşemeleri ve mantar panoları için sıklıkla - tahmin ettiğiniz gibi - kullanılan, orta büyüklükte, yaprak dökmeyen bir meşedir. Mantar meşesi kuzeybatı Afrika ve güneybatı Avrupa'ya özgüdür. Kösele, hafif tırtıklı oval yapraklar ve iki ila sekiz meşe palamudu kümeleri üretir. 8'den 10'a kadar olan bölgelerde dayanıklıdır.
Southern Live Oak
Güneydeki canlı meşe (Quercus virgiana), Amerika Birleşik Devletleri'nin güneydoğusuna özgüdür. Kalın, koyu, çatlaklı kabuğu ve parlak, koyu yeşil, neredeyse mızrak şeklinde yaprakları vardır. Bu ağaçlar yaklaşık 40 ila 80 fit uzunluğa kadar büyür ve 8 ila 10. Bölgelerde dayanıklıdır.
Quercus'un Açıklaması: Güçlü Meşe
Kültürel olarak meşe, gücün ve dayanıklılığın sembolüdür. Almanya, Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nin ulusal ağacıdır. Meşe, Keltler tarafından kutsal kabul edilirdi ve rahiplerinin adı olan druid, meşe ve bilgi anlamına gelen kelimelerden gelir.
Meşe ağaçları, 50 ila 80 fitlik bir yayılımla yavaş yavaş 30 fitlik olgun bir yüksekliğe kadar büyür. Yaprak döken geniş yapraklı ağaçlardır. Hepsi olmasa da çoğu meşe yaprağının kenarları sonbaharda sarı veya kahverengiye dönen loblu kenarlara sahiptir. Yenilebilir meyve, genellikle meşe palamudu olarak adlandırılan bir yemiştir.
Meşe genellikle 200 ila 600 yıl yaşar. Meşeler birçok Lepidoptera türünün larvaları tarafından besin bitkisi olarak kullanılır.
Meşe Ağaçları Nasıl Yetiştirilir
Meşe derin, zengin, hafif asitli ve bol miktarda organik madde içeren balçıkları tercih eder. Ancak diğer topraklara karşı oldukça toleranslıdırlar. Yaprakları hafif asidiktir ve düştükleri yerde kompost oluşumuna izin verilirse, yavaş yavaş toprağı ağacın tercih ettiği pH seviyesine değiştirecektir.
Meşeler tam güneşte ve hafif gölgede en iyi şekilde büyür. Çoğu meşe kentsel kirliliğe ve toprak tuzuna karşı dayanıklıdır, bu nedenle genellikle sokak ağacı olarak yetiştirilir. Birçoğu Bölge 4'e dayanıklıdır, ancak Akdeniz veya güney iklimlerine özgü olanlar genellikle yalnızca Bölge 7 veya 8'e dayanıklıdır.
Meşe türlerinin çoğu eşit derecede nemli toprağı tercih eder ancak bir kez yerleştikten sonra ıslak ve kuru koşullara toleranslıdır.
Meşelerin az bakıma ihtiyacı vardır. Ölü veya hasarlı ahşap herhangi bir zamanda çıkarılabilir. Diğer budama kış sonu veya ilkbahar başında yapılmalıdır.
Ağaçlar henüz küçükken dikilmeli. En iyi sonuç için meşelerin ilkbaharda ekilmesi gerekir. Nakledilen fidanları ilk iki sezon kök sistemi oluşana kadar düzenli olarak sulayın.
Meşe palamutları yerde bırakılırsa meşe kolayca tohumlanır.
İzlenecek Sorunlar
Meşelerin çoğu zararlılardan veya hastalıklardan etkilenmez. En yaygın hastalıklar su küfü, ani meşe ölümü (Phytophthora ramorum) ve meşe solgunluğu mantarıdır. Yaşlı ağaçlarda kök çürümesi görülebilir.
Meşe Ağaçlarının Kullanım Alanları
Meşelerin çoğu büyük ağaçlardır! Genellikle örnek ve/veya gölge ağaçları olarak dikilirler. Birçok türün yaprakları sonbaharda parlak bir altın rengine dönüşür.
Meşe sert ağaçlı ağaçlardır ve özellikle çeşitli kırmızı meşe ve beyaz meşe türleri olmak üzere mobilya ve döşeme açısından ticari açıdan değerlidir. Mantar meşesinin kabuğu şarap ve zeytin şişeleri için tıpa yapımında kullanılır. Şarap ve alkollü içkileri yaşlandırmak için fıçı yapımında kullanılan çeşitli türler değerlidir; meşe ağacı nihai ürünün tadına katkıda bulunur.
Geleneksel olarak ak meşe kabuğu kurutulur ve tıbbi preparatlarda kullanılırdı. Meşe kabuğu tanen açısından zengindir ve halen deri tabaklamada kullanılmaktadır. Meşe palamudu un için öğütülebilir, meşe palamudu kahvesi için kavrulur veya bazı çiftlik hayvanları için besin kaynağı olarak kullanılabilir.
Manzaranızı Meşeyle Güzelleştirin
Meşe ağacının görkemli güzelliği gerçekten hayret edilecek bir şeydir. Eğer peyzajınızda halihazırda bir tane yoksa, bölgenizdeki iklime uygun bir çeşit bulmak için yerel bahçe mağazanıza danışın.
