Tuvalet eğitimi sürecine başlayan ebeveynler bazen tuvalet eğitimi ile şaplak atma arasında bir bağlantı olup olmadığını merak ederler. Başka bir deyişle, ebeveynler şaplak atmanın etkili bir tuvalet eğitimi aracı olup olmadığını ve çocuğu ıslattığı veya kirlettiği için cezalandırmanın gelecekteki kazaları önleyip önlemeyeceğini bilmek ister. Çocuk doktorlarına göre bu sorunun cevabı basitçe "hayır" dır.
Şaplak: Etkisiz Bir Tuvalet Eğitimi Aracı
Şaplak atmanın, bir çocuğa tuvaleti kullanmayı öğretmede en az işe yarayan araçlardan biri olduğu kanıtlanmıştır. Şaplak atmak, tuvalet kullanımında fiziksel sorunlara yol açabileceği gibi tuvalet eğitimi sürecini de uzatabilir. Şaplak atmak aynı zamanda çocukların tuvaletle ilgili istenmeyen davranışlar hakkında saklanmasına veya yalan söylemesine de neden olabilir ve bu da ebeveynlerin kötü alışkanlıkları başlamadan önce durdurma şansını elinden alır.
Dr. Timothy Schum tarafından yürütülen bir araştırmaya göre şaplak, tuvalet eğitiminde en az etkili araçlardan biridir. Çocuklar, ebeveynlerinin sağladığı bir lazımlık sandalyesi, küçük ikramlar ve ebeveynlerin sözlü teşviki gibi olumlu pekiştirmelerle daha hızlı ve daha iyi eğitilirler. Çocuklar tuvaleti daha bağımsız kullanmayı öğrendikçe, ebeveynler sözlü teşviki sürdürürken ödül ve ikramları aşamalı olarak kaldırabilirler. Ayrıca, eğer bir ebeveyn aşırı derecede kızgınsa, şaplak atmak kolaylıkla istismara dönüşebilir. Amerikan Pediatri Akademisi'ne göre istismar, çocuğun hayatındaki diğer gelişim evrelerine kıyasla tuvalet eğitimi sırasında daha sık görülüyor.
Şaplak ve Fiziksel Tuvalet Sorunları
Çocuklar tuvaleti nasıl kullanacaklarını bilerek doğmazlar. Tuvalet eğitiminin tüm konsepti, çocukların tuvalete gitme dürtüsünü gerçekten tuvalete gitme, pantolonunu indirme ve lazımlığı kullanma ile ilişkilendirmek için gerekli becerileri henüz bilmemeleridir. Kazalar, çocuğun tuvalete gitmesi gerektiğini fark etmemesi veya çok geç fark edip tuvalete zamanında gitmemesi durumunda meydana gelir. Bir ebeveynin kaza nedeniyle çocuğuna tokat atması, çocuğun tuvaleti kullanmak için gereken eylemlerle tuvalete gitme ihtiyacı duygusu arasında daha iyi bağlantı kurmasına yardımcı olmaz.
Çocuk sonunda idrar veya dışkı çıkarma eylemini cezayla ilişkilendirebilir ve tuvalete gitmeyi hiç reddedebilir. İdrarın sürekli olarak tutulması mesane enfeksiyonlarına katkıda bulunabilir ve sonunda mesane aşırı şiştiğinden mesane kontrolünün zayıf olmasına neden olabilir.
Bir çocuk dışkısını çıkarmayı reddederse dışkı inkontinansı ve sıkışma meydana gelebilir. Şifreleme adı verilen bu durumun uzun vadede sağlık üzerinde ciddi etkileri olabilir ve tedavisi zor olabilir. Şifreleme aynı zamanda ciddi sosyal ve duygusal zorluklara da neden olabilir ve çocuğun bu durumu çözmek için kapsamlı psikoterapiye ihtiyacı olabilir.
Kötü Alışkanlıkları Düzeltme
Tuvalet eğitimi sürecinde şaplak atmak çocuğun geçirdiği kaza sayısını az altmaz. Çocuğa daha iyi mesane ve bağırsak kontrolü sağlamayı öğretmek yerine, çocuğa cezadan kaçınmak için gereken her şeyi yapmayı öğretir. Çocuk ebeveynin yanına ıslak ya da kirli pantolonla gelmek yerine ıslak ya da kirli giysilerini saklayabilir ve kaza yapmanın getireceği cezadan kaçınmaya çalışabilir.
Çocuğun kaza geçirmenin getirdiği doğal ıslaklığı veya kirliliği deneyimlemesi çok daha iyi. Ebeveyn daha sonra çocuğun yeri silerek, pantolonunu ve iç çamaşırını çamaşır makinesine koyarak ve gerekirse ıslak bir bez veya banyoyla kendini temizleyerek kazayı temizlemesine yardımcı olabilir. Ebeveyn ve çocuk daha sonra ıslak veya kirli olmanın ne kadar rahatsız edici olduğunu ve pisliği temizlemenin ne kadar zahmetli olduğunu tartışabilirler. İki yaşında bir çocuk bile çamaşır yıkamak ve banyo yapmak için oynamayı bırakmanın hiç de eğlenceli olmadığını anlayabilir.
Tuvalet Eğitimi ve Şaplaklamanın Sonuçları
Tuvalet eğitimi ve şaplak atmak, çocuğun ciddi fiziksel istismarına yol açabilir. Çocuğa daha iyi bağırsak ve mesane kontrolü sağlamayı öğretmez ve idrar veya dışkı tutmanın neden olduğu fiziksel sorunlara yol açabilir. Şaplak atmak, çocuğun eğitim süresini uzatabilir, hatta tuvalet eğitimini çocuk büyüyene kadar geciktirebilir. Bir çocuğu eğitmenin en iyi yolu, fiziksel ve zihinsel olarak eğitime hazır olana kadar beklemek ve ardından uygun tuvalet davranışını teşvik etmek için çıkartma tabloları, küçük ikramlar ve övgü gibi olumlu takviyeler kullanmaktır.
